zionąć

zionąć: zionąć {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk a. dk IVa, zionąćnę, zionąćnie, zioń, zionąćnął, zionąćnęli {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wydzielać coś z oddechem, wydychać coś (zwykle o czymś niemiłym) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zionąć nieświeżym oddechem. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'gwałtownie uzewnętrzniać nieprzyjemne uczucie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zionąć nienawiścią, wściekłością, wrogością. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wydzielać, wyrzucać z siebie wielkie ilości czegoś, zwykle substancji lotnej; buchać; też: wydzielać się, wydostawać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wulkan zionący dymem, popiołem. Z otwartego pieca zionął żar. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}to samo co ziać w zn. 4.: W dole zionęła mroczna rozpadlina. {{/stl_7}}

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

zionąć — ndk a. dk Vb, zionąćnę, zionąćniesz, zioń, zionąćnął, zionąćnęła, zionąćnęli, zionąćnąwszy 1. «wydzielać, wyziewać coś z oddechem (np. zapach, gorąco), wydychać; oddychając tchnąć, chuchnąć, chuchać na kogoś; o zapachu (zwykle niemiłym), gorącu… … Słownik języka polskiego
zionąć — Pustka skądś zionie zob. pustka 2 … Słownik frazeologiczny
ogień — m I, D. ognia; lm M. ognie, D. ogni 1. «zjawisko wydzielania się ciepła i światła towarzyszące paleniu się ciał, postrzegane w postaci płomieni i żaru; płomień» Jasny, nikły, słaby, wielki ogień. Blask, żar ognia. Słup, strumień, ściana ognia.… … Słownik języka polskiego
tchnąć — Va, tchnąćnę, tchnąćniesz, tchnąćnij, tchnąćnął, tchnąćnęła, tchnąćnęli, tchnąćnięty, tchnąćnąwszy 1. ndk «wydzielać coś, zionąć czymś» Mieszkanie tchnęło chłodem. Piwnica tchnęła stęchlizną. przen. Wieczór tchnął świeżością. 2. dk podn. «wywołać … Słownik języka polskiego
zionięcie — n I rzecz. od zionąć … Słownik języka polskiego

Academic Dictionaries and Encyclopedias